Hades بدون شک یکی از تاثیرگذارترین و بهترین بازی‌هایی بود که سال پیش تجربه کردم. برخلاف اکثر آثار ژانر روگ‌لایک‌ها، Hades با ویژگی‌های متفاوت و گیم‌پلی جذابش، کاری می‌کرد که شما پای تجربه سخت بازی بنشینید و تلاش کنید تا زگریوس را از جهنم فراری دهید. Hades دنیای بازی‌های سخت روگ‌لایک را تغییر داد و برای همه روشن بود که بعد از آن، آثار زیادی عرضه خواهند شد که از فرمول موفق اثر سوپرجاینت گیمز به عنوان یک الگو استفاده می‌کنند.
یکی از این آثار که اتفاقا تازه هم از سرویس ارلی اکسس استیم خارج شده و به صورت رسمی در دسترس قرار گرفته، Curse of the Dead Gods است که اگر به کلیت جنبه‌های مختلف گیم‌پلی آن نگاه کنید، شباهت‌های زیادی با Hades پیدا می‌کنید. اما حرفم را اشتباه برداشت نکنید؛ Curse of the Dead Gods به اندازه خودش نیز گیم‌پلی نوآورانه و جذابی دارد و موقعی که قرار باشد مخاطبش را با ساختار متفاوتش سورپرایز کند، این کار را به بهترین نحو ممکن انجام خواهد داد.
در کل Curse of the Dead Gods قصه یک فرد ماجراجو را به تصویر می‌کشد که برای اهداف مختلفی، پا به معابد شیاطین گذاشته. طراحی مراحل Curse of the Dead Gods ذات سخت و خشن بازی‌های روگ لایک را با خود به همراه دارد اما مثل Hades ویژگی‌هایی در بازی گذاشته شده که می‌توان به کمک آن کمی چالش پیچیده بازی را کمی ساده‌تر کرد. در بازی هر بار که بمیرید، می‌توانید با استفاده از یک سری آیتم به خصوص، به آپگرید‌های مختلفی دسترسی داشته باشید.
هر یک از این آپگریدها، کارایی خاص خودشان را دارند و طبیعتا استفاده از هر کدام از آن‌ها برای هر نوع پلی استایلی مناسب نیست. تیم سازنده برای پلی استایل مخاطبانش احترام زیادی قائل بوده و سعی کرده با پر نگه داشتن دست بازیکن، کاری کند که او بتواند هر طور که می‌خواهد Curse of the Dead Gods را تجربه کند. نتیجه گرفتن چنین تصمیمی، باعث شده تا گیمر به تعداد خوبی توانایی و سلاح متفاوت دسترسی داشته باشد و بتواند با شناسایی و امتحان کردن هر یک از آن‌ها، به پلی استایل مد نظرش برسد.
با این حال، Curse of the Dead Gods فقط در مورد مهارت بازیکن و پلی استایلش نیست. بازی به نظر من یکی از جذاب‌ترین طراحی‌های مراحل را در بین بازی‌های روگ لایک مدرن دارد. چراکه طراحی مراحل Curse of the Dead Gods برعکس اکثر بازی‌های هم‌سبکش، فقط به کشتن موجودات اهریمنی و پیدا کردن مسیری به سمت هدف نهایی خلاصه نمی‌شود. نه، بخش اعظمی از گیم‌پلی Curse of the Dead Gods به خنثی و فرار کردن از تله‌های مختلفی که در جای جای معابد بازی پنهان شده‌اند، مربوط می‌شود.
این یعنی شما در کنار هزار و یک جور دشمنی که باید در طول مسیر خود شکستشان دهید، باید مدام حواستان به این هم باشد که یک وقت با قدمی اشتباه، باعث فعال شدن تله‌ای مرگبار نشوید. همین یک مورد، تجربه مراحل Curse of the Dead Gods را نسبت به دیگر آثار روگ‌لایک، هم متفاوت‌تر کرده و هم عجیب‌تر. چراکه شما در حین مراحل بازی فقط نباید پشت سر هم یک سری دکمه را برای کشتن چند موجود عجیب و غریب بفشارید. نه، بازی از شما می‌خواهد که اول آرامشتان را حفظ کنید، به چالش‌های پیش رویتان نگاهی دقیق بیندازید و با استراتژی درست برای از پیش رو برداشتنشان تلاش کنید.
جذابیت همه این ویژگی‌های خوب به لطف گرافیک هنری قوی Curse of the Dead Gods و همچنین موسیقی‌های شنیدنی‌اش نیز جذاب‌تر همه می‌شود. بنابراین، اغراق نیست که بگویم Curse of the Dead Gods یک اثر ارزشمند برای کسانی باشد که تازه از پای تجربه Hades بلند شده‌اند و به دنبال یک تجربه جذاب مشابه می‌گردند. بازی در حال حاضر برای پلی استیشن ۴، ایکس باکس وان، نینتندو سوییچ و همچنین پی‌سی نیز عرضه شده و شما می‌توانید از طریق قابلیت بکوارد آن را روی کنسول‌های نسل نهمی نیز تجربه کنید.
