روز گذشته روز جهانی تالکین خوانی بود و همین باعث می‌شود ناخودآگاه یاد چندین بازی از سری ارباب حلقهها بیفتیم که بیشترین همسویی را با کتاب‌ها و فیلم‌های این فرنچایز داشتند. خوانندگان جوان‌تر شاید فکر کنند این سری در سال‌های اخیر فقط درباره دوستی با اُرک‌ها باشد یا برای آن‌هایی که کمی خاطرات قدیمی‌تری دارند، درباره بازی‌های سبک استراتژی هم‌زمانی که قدردانی زیادی از آن‌ها نشد و پروژه‌های حماسی لغو شده
اما نفوذ تالکین در بازی‌های ویدیویی به خیلی قبل‌تر برمی‌گردد. طرفداران تقریبا از زمانی که بازی‌های ویدیویی به وجود آمدند به تجربه بازی ارباب حلقهها (و هابیت) می‌پرداختند و به ازای هر عنوان ناموفق، یک بازی دیگر وجود داشته که به طرز عجیبی برای یک عنوان لایسنس شده خوب بوده است. حتی در بعضی مواقع، بسیار بهتر از آن.
این‌ها ۵ بازی ارباب حلقهها هستند که برای همیشه در یاد ما مانده‌اند.
The Hobbit (5
استودیو استرالیایی بیم سافتور (Beam Software) چندین بازی ارباب حلقه ها ساخته است، اما اولین بازی‌شان مهمترین آن‌هاست. The Hobbit، منتشر شده در سال ۱۹۸۲، کلاسیکی تمام‌عیار در سبک بازی‌های ماجرایی است که به پیشروی این ژانر به روش‌های مختلفی کمک کرد. از تصاویری که درخود گنجانده بود تا یک سیستم پیچیده ثبت نوشتار که به کاربران اجازه می‌داد جمله‌های طولانی را به یکدیگر بچسبانند (به جای این‌که فقط بنویسند «در را باز کن»). حتی یک سیستم ابتدایی فیزیک هم داشت.
The Return of The King (4
دومین بازی جنگی الکترونیک آرتز برگرفته از سه‌گانه ارباب حلقه‌های پیتر جکسون، بازی بهتری بود. The Return of the King سیستم اکشن لذتبخشی را با بازسازی‌هایی عالی از صحنه‌های کلیدی فیلم ادغام کرد و (برای آن زمان) صداگذاری شگفت‌آوری داشت که شامل حضور بازیگران اصلی، مثل ایان مک‌کلن و جان ریس-دیویس می‌شد. همچنین یکی از زیباترین بازی‌های سال ۲۰۰۳ هم بود.
The Third Age (3
بله، کاملا جدی هستیم. این بازی یکی از احمقانه‌ترین نبردها با یک باس‌فایت را دارد، اما این موضوع هرچیزی را که قبل از آن آمده بود کم اهمیت جلوه می‌دهد.
این بازی یکی از بهترین کلون‌های فاینال فانتزی است، حتی اگر کمی ساده‌تر باشد. روایت متفاوتی هم که از این حماسه ارائه می‌دهد، باز حال و هوای نوشته‌های تالکین در رمان‌ها را دارد و مانند اکثر اقتباس‌های الکترونیک آرتز در قالب بازی ارباب حلقه ها، بودجه تولیدش کمک شایانی به دریافت لایسنس‌ها و تاثیرگذاری بیشتر روی طرفداران داشت [نسبت به حالتی که بازی در یک دنیای خیالی دیگر جریان داشته باشد].
Battle for Middle Earth II (2
صحنه‌های عظیم جنگ در ارباب حلقهها همواره به ساخت بازی‌های استراتژیک منجر می‌شدند، اما سوال این بود که چطور آن جنگ‌ها قرار بود در یک کمپین کامل تک‌نفره به طول بینجامند. الکترونیک آرتز جواب این سوال را در استفاده از یونیت‌های هیرو پیدا کرد که به بازیکنان اجازه می‌داد لحظات کوچک‌تر سه‌گانه را تجربه کنند و در عین حال، امکان تجربه جنگ‌های بزرگ‌تر مانند نبرد Helm’s Deep هم وجود داشت.
هردو بازی BFME خوب بودند، ولی دومی شاید به لطف کمپینی که نیازی نبود خیلی نزدیک در راستای خط داستانی اصلی پیش رود و در نتیجه می‌توانست مراحل بهتری را طراحی کند، کمی بهتر باشد.
۱) Shadow of Mordor
Shadow of Mordor به مراتب بازی بهتری از میان دو بازی برادران وارنر (تاکنون) است. Shadow of Mordor بسیار متمرکزتر بوده و سیستم نِمِسیس آن از ظرافت بیشتری برخوردار است. شاید همه از این برداشت برادران وارنر از ارباب حلقهها لذت نبرند—بیشتر شبیه به آی‌پی مخصوص خودش است که لباس ارباب حلقهها به تن کرده—اما هیجان کشتار پنهانی و سیستم دوستی با اُرک در آن باعث جبران این موضوع می‌شود.
شایسته تقدیر: Third Age: Total War
این یک ماد است، نه یک بازی جداگانه. بنابراین نمی‌توانستیم آن را به صورت رسمی در لیست قرار دهیم. به هر جهت اشاره‌ای به آن می‌کنیم، چراکه تا الان هیچ چیز نتوانسته آن عظمت و هیجان بزرگ‌ترین نبردهای سری را مثل این مادِ توتال وار تسخیر کند. این ماد، بازی Medieval: Total War 2 را به اساسی‌ترین تجربه نبرد در سرزمین میانه تبدیل می‌کند.
