نگاهی با تاریخچه بازار گوشی‌های همراه و عملکرد بزرگترین کمپانی‌های تولید کننده کامپیوترهای خانگی و قطعات سخت افزاری نشان می‌دهد که آن‌ها برای بارها و بارها در کار تولید گوشی‌های همراه با شکست روبرو شده‌اند.
اپل ماهیتاً کار خود را به عنوان یک کمپانی فعال در حوزه تولید کامپیوترها آغاز کرد اما اکنون به عنوان یکی از بزرگترین کمپانی‌های تولید کننده گوشی هوشمند در دنیا شناخته میشود و بخش اعظمی از سود حاصل از عملکرد او به دلیل تولید و عرضه گوشی‌های آیفون بدست می‌آید. با وجود این، اگر اپل که حتی او نیز این روزها با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کند را کنار بگذاریم متوجه می‌شویم که بزرگترین کمپانی‌های فعال در حوزه تولید کامپیوتر هیچگاه نتوانسته است یک گوشی همراه قابل قبول را روانه بازار کنند.
در حال حاضر کمپانی HP بزرگترین تولید کننده کامپیوتر در دنیا شناخته میشود. این کمپانی توانست در سال‌های دور به یک موفقیت کوتاه مدت در بازار گوشی‌های همراه برسد و محصولات قابل توجهی با عنوان iPAQ Pocket PC را روانه بازار کند که در حال حاضر به عنوان کامپیوترهای جیبی نزد کاربران شناخته می‌شوند. البته این گوشی هوشمند در اصل محصول کمپانی Compaq بود ولی بعدها این کمپانی توسط HP خریداری شد. چندی پس از این موفقیت، HP برای تولید گوشی‌های جدید خود، کمپانی دیگری با عنوان Palm را خریداری کرد اما با عرضه چند محصول ناموفق که از سیستم عامل webOS بهره می‌بردند به کار خود در این حوزه پایان داد. به این ترتیب طول عمر بخش گوشی‌های هوشمند HP تنها در عرض یک سال به روزهای پایانی خود رسید تا این کمپانی برای همیشه از این بازار کناره‌گیری کند.
کمپانی Dell نیز در حال حاضر یکی از بزرگترین تولید کنندگان حوزه کامپیوتر محسوب میشود اما فعالیت او در بخش تولید گوشی‌های هوشمند حتی برای یک سال نیز ادامه پیدا نکرد تا طول عمر آن از عمر بخش گوشی‌های همراه HP نیز کوتاه‌تر باشد. این کمپانی در ابتدای فعالیت خود در این حوزه و در سال ۲۰۱۰ اولین نسل از فبلت‌ها را روانه بازار کرد که Streak نام داشت و دارای یک نمایشگر ۵ اینچی بود. این کمپانی در همان سال گوشی ویندوز فونی دیگری را روانه بازار کرد که با در اختیار داشتن یک صفحه کلید فیزیکی ما را به یاد گوشی Priv کمپانی بلک بری می‌اندازد. Dell از آن سال تاکنون تنها به صورت جسته و گریخته چند تبلت را روانه بازار کرده است و عرضه محصول بخصوصی در بخش گوشی‌های همراه را از او شاهد نبوده‌ایم.
پس از این دو کمپانی می‌توان نامی از ایسر برد که در سال ۲۰۱۵ به عنوان ششمین تولید کننده بزرگ کامپیوتر در دنیا شناخته شد. این کمپانی در سال ۲۰۱۵ و اوایل ۲۰۱۶ چند محصول قابل توجه ویندوزی و اندرویدی را روانه بازار کرد اما از آن روز تاکنون فاصله زیادی با عرضه گوشی‌های هوشمند گرفته است. ایسر حتی در سال ۲۰۱۵ تصمیم گرفت یک گوشی و تبلت گیمینگ را روانه بازار کند اما در این کار به موفقیت قابل قبولی نرسید.
ایسوس دیگر تولید کننده بزرگ کامپیوتر نیز نسبت به رقبای خود از عملکرد بهتری در این حوزه برخوردار بوده و توانسته در سری محصولات زن‌فون خود چند محصول قابل توجه را به بازار عرضه کند. با این وجود بازهم نمی‌توان از این کمپانی به عنوان یک کمپانی موفق در حوزه تولید گوشی‌های هوشمند یاد کرد.
گیگابایت کمپانی دیگری است که در بخش تولید مادربردها و کارت‌های گرافیک از عملکرد بسیار خوبی برخوردار است اما تلاش‌های او برای تولید یک گوشی همراه قابل قبول بارها و بارها با شکست روبرو شده است. گیگابایت در سال‌های اخیر فعالیت‌های خود در بخش تولید گوشی را متوقف کرده و شاهد عرضه هیچ محصول جدیدی از سوی او نبوده‌ایم.
کمپانی Siemens نیز که این روزها کمی از دنیای کامپیوتر فاصله گرفته است و بیشتر در حوزه تولید دستگاه‌های پزشکی فعالیت دارد نیز در طی سال‌های گذشته با همراهی Fujitsu یکی از بزرگترین تولید کنندگان حوزه کامپیوتر شناخته می‌شد. این کمپانی در سال‌های قبل از ۲۰۰۵ یکی از بزرگترین تولید کنندگان گوشی‌های GMS به شمار می‌رفت اما در این سال اعلام کرد که فعالیت در این بازار را برای همیشه کنار گذاشته است. نسل بعدی از محصولات این کمپانی در این رده با همکاری کمپانی Gigaset روانه بازار شدند اما هیچگاه نتوانستند موفقیتی را برای آن به همراه داشته باشند.
شارپ نیز که روزی در حوزه تولید کامپیوتر فعالیت داشت، در بخش تولید گوشی‌های همراه و هوشمند نیز عملکرد تقریباً خوبی را از خود نشان داده است. با این وجود حیطه عملکرد این کمپانی بیشتر به کشور ژاپن محدود بوده و به همین دلیل بسیاری از موفقیت‌های آن پنهان باقی مانده است. این کمپانی در سال‌های دور گوشی همراهی با عنوان J-SH04 را تولید و عرضه کرد که یکی از اولین محصولات در این رده بود که دارای دوربین عکاسی بود. شارپ همچنین یکی از اولین تولیدکنندگان گوشی‌های بدون حاشیه محسوب میشود و می‌توان آن را به نوعی به عنوان اولین تولید کننده گوشی هوشمند دارای ناچ نیز معرفی کرد. این کمپانی بعدها گوشی دیگری را عرضه کرد که برای اولین بار از دو ناچ بهره می‌برد.
لنوو که برای سال‌های متمادی بزرگترین تولید کننده کامپیوتر در دنیا به شمار می‌رفت اما هم اکنون در جایگاه دوم از این رده‌بندی قرار گرفته، در طی سال‌های اخیر توانست کمپانی موتورلا را هم از آن خود کند و جان تازه‌ای به بخش تولید گوشی‌های هوشمند خود بدهد. اما این کمپانی در بخش تولید گوشی‌های هوشمند و در طی یکی دو سال اخیر عملکرد نامناسبی را از خود به نمایش گذاشته است. لنوو در سال ۲۰۱۷، نتوانست بیشتر از دو میلیون گوشی هوشمند را در کشور چین به فروش برساند و سهم او در سال ۲۰۱۸ در این کشور به کمتر از یک درصد از بازار رسید که عملاً شکست بزرگی برای این کمپانی محسوب میشود.
کمپانی بزرگی همچون اینتل نیز در بخش دستگاه‌های قابل حمل و موبایلی یک بازنده شناخته میشود. تراشه‌های Atom این کمپانی با وجود پرداخت یارانه به کمپانی‌های تولید کننده موفقیت بسیار ناچیزی بدست آوردند و تنها شاهد حضور آن‌ها در چند نسخه از گوشی‌های زن‌فون ایسوس و چند تبلت ارزان قیمت بودیم. اگرچه اینتل این روزها مودم‌های LTE را برای حضور در گوشی‌های هوشمند طراحی و تولید می‌کند اما بازهم نمی‌توان آن را به عنوان یک کمپانی موفق در این حوزه معرفی کرد.
انویدیا دیگر غول فناوری نیز در طی سال‌های اخیر نتوانسته است در این حوزه به موفقیت‌های قابل توجهی دست پیدا کند. تراشه‌های Tegra این کمپانی توانستند پشتیبانی از اولین گوشی‌های دو و چهار هسته‌ای را برعهده داشته باشند و در چند تبلت و کنسول گیمینگ تولید شده توسط این کمپانی نیز انجام وظیفه کردند اما خیلی زود شاهد توقف تولید این آن‌ها بودیم. AMD نیز هیچگاه نتوانست تراشه‌های پردازشی موبایلی قابل توجهی را روانه بازار کند، اگرچه بخش Mobility Radeon این کمپانی همکاری نزدیکی با کوالکام دارد و هسته‌های گرافیکی Adreno را برای آن تولید می‌کند.
به این ترتیب می‌توان گفت که بزرگترین و شناخته شده‌‌ترین کمپانی‌های فعال در حوزه تولید کامپیوتر هیچگاه در حوزه محصولات قابل حمل به ویژه گوشی‌های هوشمند پرفروغ ظاهر نشده‌اند. در مقام مقایسه با اپل، می‌توان گفت که این کمپانی موفقیت‌های خود را بر تصمیم سریع در سال‌های گذشته مبنی بر تمرکز ویژه بر روی تولید دستگاه‌های قابل حمل مدیون است. این کمپانی در سال ۲۰۰۷ اعلام کرد که در حدود نیمی از درآمد خود را از تولید و فروش دستگاه‌های iPod و سرویس‌های iTunes بدست می‌آورد. همچنین در این سال مشخص شد که درآمد حاصل از فروش این دستگاه‌ها از عواید حاصل از فروش کامپیوترهای دسکتاپ مک و لپ‌تاپ‌های مک‌بوک بیشتر است که نشان می‌دهد اپل از همین سال‌ها ایده تبدیل شدن به یک کمپانی تولید کننده دستگاه‌های قابل حمل را در سر داشته و تا به امروز نشان داده که در این راه بسیار موفق عمل کرده است.
شما هم نظرات خود را در مورد عملکرد این کمپانی‌های مختلف در حوزه تولید گوشی‌های هوشمند با ما و دیگر کاربران در میان بگذارید.
